Just an ordinary day...

Heerlijk op mijn balkonnetje in de zon

"Hey hoe gaat het met je? Hou je het allemaal een beetje vol? En wat doe je eigenlijk de hele dag?"

"Ja het gaat eigenlijk best goed. Mijn knie herstelt goed, maar ja, het duurt lang. Ja, zolang ik mijn dumbells, powerball, gripmaster, boeken, tv, schetsboek, piano en computer in de buurt heb en af en toe iemand langs komt hou ik het wel vol. Wat ik de hele dag doe? Eh......."
Tja, wat doe ik eigenlijk de hele dag? Hieronder een voorbeeld van 'just an ordinary day'. 

7.00 uur: ik word bijna mijn bed uit getrild, omdat ze voor mijn huis de riolering in de straat aan het vervangen zijn. Ik kan letterlijk de gesprekken tussen de werklui volgen (wat voor mij al heel bijzonder is) en door het getril is ook mijn blaas geactiveerd. Dus ik hijs mezelf uit bed en hinkel op mn krukken naar de wc. Ik vind het nog te vroeg om op te staan, dus ik kruip weer terug en geniet van het feit dat dat nu kan. 

8.30 uur: niet meer geslapen en genoeg gelegen. Ik begin aan mij dagelijkse buikspier- en kniestrekoefeningen. Ik ben blij dat dat al een onderdeel van mijn dagelijkse routine is geworden. Hoe meer ik oefen hoe sneller de revalidatie uiteindelijk gaat. Daarna strompel ik naar de douche, het is vandaag weer douchedag. Tegenwoordig douche ik nog maar één keer in de twee dagen, omdat het simpelweg veel energie en tijd kost. Wassen kan ook. Na het douchen masseer ik mijn knie en onderbeen. Op deze manier probeer ik te voorkomen dat er veel bindweefsel rond mijn littekens wordt gevormd en hoop ik snel het gevoel in mijn onderbeen weer terug te krijgen. Dat is er namelijk nog steeds niet helemaal. Ook is het goed voor de doorbloeding, want de dag met koude voeten beginnen is niet fijn, omdat mijn linkervoet dan vaak helemaal niet meer warm wordt..  
Ik maak ontbijt en koffie, rij deze op mijn trolley naar de woonkamer en geniet ervan terwijl ik Grey's Anatomy kijk, die ik gisteren heb opgenomen.

De cpm-machine

10.00 uur: tijd voor mijn eerste rondje in de cpm-machine. Omdat mijn buiging al op 90 graden zit, mag ik vanaf deze week in plaats van drie keer twee uur, nu vier keer één uur in de machine. Dat scheelt weer. Ik lees in Boeddha van Deepak Chopra. Prachtig boek! 

11.00 uur: Tijd om de was op te vouwen, die mijn moeder het afgelopen weekend voor me heeft gewassen en gisteren door Nicole (mijn superlieve en té gekke collega die mij elke maandag helpt met de huishoudelijke dingetjes en heerlijk voor me kookt) is afgehaald. Ik heb wel meteen spijt dat ik Nicole gevraagd heb om de wasmand in de woonkamer te zetten. Bij nader inzien gaat het opvouwen van de was beter als ik op bed zit met mijn been gestrekt. Het kost me tien minuten (maar krijg er wel een oefening voor terug) om de wasmand in de slaapkamer te krijgen. 

De was moet ook gedaan worden

Als de was opgevouwen is ga ik verder met mijn fotoboek van mijn reis in Amerika. Leuk! 

12.45 uur: tij voor mijn tweede rondje cpm. Ik zit een uurtje achterover en lees weer in Boeddha. Ondertussen zie ik buiten de zon vertrekken en bedenk ik me dat ik beter eerst buiten op het balkon had kunnen zitten voor mijn dagelijkse halfuurtje buitenlucht. 

14.00 uur: tijd voor lunch. Er was nog een beetje pastasalade van gisteren over. Heerlijk! Ik pak mijn boek over 'Gezond reizen in risicogebieden' en vertrek naar mijn stoeltje op het balkon waar ik even in de buitenlucht ga zitten. In het schrale zonnetje lees ik over malaria, bilharzia en andere tropische ziektes. Hmm, heerlijk om even buiten te zijn! Na een half uur begint het toch wel koud te worden en besluit ik weer binnen verder te werken aan mijn foto-album.

Spelen met uitzicht...

16.00 uur: Ik doe een poging om John Legend's 'All of me' op de piano te leren. Vooralsnog gaat de zang beter (en die is al niet heel goed), maar oefening baart kunst, dus ik ga stug door. Na twintig minuten gaat mijn been tintelen en laat ik de piano voor wat hij is, wel blij dat in ieder geval elke dag even kan spelen. 

Dan komt Mariska, mijn lieve buuf die ik gelukkig mag benaderen voor een avondje wijn drinken of gezellig een filmpje kijken, langs. Ik moet een beroep doen op haar mantelzorg, aangezien mijn vuilniszak vol zit en ik die niet zelf eruit krijg en naar de container kan brengen.

Mijn Rock(x) Rings

Even later wordt er weer aangebeld. Ik heb mezelf net in de cpm geïnstalleerd voor de derde ronde van vandaag. Ik 'ontkoppel' mezelf en  strompel naar de bel. Een pakketje deze keer. Tegen de tijd dat ik bij de bel ben, gaat de bezorger er al vanuit dat ik niet thuis ben en hebben de bovenburen al opengedaan. Hij legt mijn pakketje op mijn trolley en, zo blij als een kind dat cadeautjes krijgt van Sinterklaas, rijd ik de trolley naar de woonkamer om mijn (zelf-bestelde) pakketje open te maken. Jeej! Mijn Rock Rings zijn er, zodat ik in een later stadium ook thuis mijn arm-, borst- en schouderspieren kan trainen! 

18.00 uur: Pizza-time. Vandaag eet ik pizza! Makkelijk te maken en snel klaar. Jummie! Ik eet hem lekker op de bank voor de tv. 

20.00 uur: ik kruip in mijn cpm machine voor mijn laatste rondje. In deze ronde kijk ik vaak tv omdat het te donker is om te lezen. Daarna werk ik nog verder in mijn fotoboek en schrijf ik dit verhaal.

Straks, voordat ik ga slapen, sluit ik de dag af met buikspier- en kniestrekoefeningen en masseer ik mijn been en voet weer, om niet met een koude voet te moeten gaan slapen. 

En dit is 'just an ordinary day', als ik de hele dag alleen thuis ben. Hoewel het lijkt op een heerlijke dag, waarop ik allemaal dingen kan doen waar ik normaal nooit aan toe kom, ben ik blij dat niet al mijn dagen zo zijn.
De confrontaties met mezelf, wie ik ben, wat ik wil en waar ik sta, die toch regelmatig om de hoek komen kijken als ik alleen thuis ben, heb ik hier niet genoemd. Een groot deel van de tijd ben ik daar ook mee bezig. Omdat ik er nu niet van weg kan lopen (letterlijk en figuurlijk) lijken deze momenten zich vaker voor te doen dan normaal en kan ik niet anders dan ze er te laten zijn. En weer van alles over mezelf te ontdekken. Soms heel leuk en soms heel pijnlijk. En ook dat gebeurt op een 'ordinary day'.....

De dagelijkse momenten op het balkon, e-mails, telefoontjes, appjes, facebook-berichten en wordfeudspelletjes houden mijn wereldje groter dan alleen mijn eigen huis en gelukkig weten genoeg mensen de weg naar mijn huis te vinden (ondanks de omleiding en het tijdelijk ontbreken van een weg) voor een kop koffie en een babbel of een 'ontvoering' naar een mooie plek in de natuur zodat ik even van me af kan staren. 

Dus wat doe ik nu eigenlijk allemaal en hoe kom ik de dag door? Ik doe wat ik voel dat ik op dat moment wil en kan doen en ik kom de dag door, door extra te genieten van de 'gewone' dingen.